سفارش تبلیغ
صبا ویژن
بهترینِ برادرانت، کسی است که تو را به هدایت رهنمون شود، تقوا نصیبت کند و از پیروی هوای نفس بازت دارد . [امام علی علیه السلام]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات



بازدید امروز :11
بازدید دیروز :12
کل بازدید :27631
تعداد کل یاداشته ها : 25
103/2/9
7:52 ص

Google

در این وبلاگ
در کل اینترنت

رویکرد دولت دهم با توجه به اعلام شخص رئیس جمهور رویکردی فرهنگی در عرصه توسعه کشور بوده و از این حیث به جذب و تخصیص بودجه های فرهنگی نگاه ویژه ای می شود که این خود یک گام مثبت از طرف دولت به امر فرهنگ است. در این فرایند آنچه از گزارشات رئیس جمهور و مسئولین فرهنگی دیده می شود، اعلام ساخت و ایجاد مراکز فرهنگی- هنری مختلف و توجه به یکسری آمارهای مصرف فرهنگی است که به عنوان موفقیت های دولت در عرصه فرهنگ نام برده می شود. با توجه به بیانات مقام معظم رهبری خطاب به هیئت دولت (8شهریور 1389) در زمینه سیاستگذاری ها و فعالیت های فرهنگی که ایشان به حرکت های کلیشه ای در عرصه فرهنگ اشاره داشتند، لازم است تامل اندکی در شکل سیاستگذاری فرهنگ داشته باشیم.

دو دسته‌ی سیاست های فرهنگی سنتی(مبتنی بر حفظ و نگهداری) و سیاست های فرهنگی جدید(مبتنی بر سازماندهی فرهنگی) را می توان مد نظر قرار داد. (پهلوان، 146:1382-139) در سیاست فرهنگی سنتی، هدف دراختیارگذاشتن میراث فرهنگی نخبگان در اختیار عموم مردم است. در این گونة سیاست، تصور بر این است که با افزایش اشکال سنتی فرهنگی مثل موزه، کتابخانه و تئاتر به گسترش فرهنگ کمک می شود. تأکید این سیاست، بر افزایش مصرف فرهنگی است و بیش از تقاضا بر «عرضه» صحه گذاشته می شود. در اینجا، خواسته ها و علائق مردم، چندان مورد توجه قرار نمی گیرد و فرهنگ یک محصول بیرون از فرد است که تنها باید مورد استفاده قرار بگیرد. اما در سیاست فرهنگی جدید، هدف در نهایت، خود فرد است. توسعة فرهنگی به پرورش فرهنگ در درون فرد می انجامد، تا جایی که او خود می تواند به تولید فرهنگ اقدام کند.(کلانتری و روشنگر، 1386 :117)

در مدل سنتی که مداخله دولت در فرهنگ بسیار زیاد است به سلایق و نیازهای مردم کمتر توجه می شود و ایجاد یک یا چند مرکز فرهنگی در دستورکار دولت قرار می گیرد. همین ایجاد، موجب خود موفق پنداری سیستم دولتی شده و در عرصه رقابت کالاهای فرهنگی و فضای بمباران اطلاعات و گسترش ارتباطات، مخاطب دولت که مردم همان سرزمین باشند از دست رفته و به دیگر سیاستگذاری های فرهنگی جذب می شوند. اما در مدل دوم، دولت نه بعنوان مداخله گر بلکه بعنوان حامی فرهنگ ملی عمل می کند. در این مدل تاکید بر ایجاد ظرفیت و توانایی در افراد به منظور ساختن فرهنگ های خرد مختص به خودشان در راستای اهداف ملی است و دولت با ایجاد فضاهای فرهنگی در حقیقت دسترسی افراد جامعه به تولید و مصرف فرهنگی را بالا می برد.

با توجه به سند چشم انداز بیست ساله کشور که مورد تاکید مقام معظم رهبری در دیدار با هیئت دولت بود و همچنین شرایط جدید جهان امروز در تهاجم فرهنگی و پیچیدگی ارتباطات رسانه ای، سیاستگذاری های دولت باید در راستای پرورش مردم جامعه بعنوان یک تولیدگر فرهنگی - ارتباطی قرار گیرد و نه صرفا مصرف گران فرهنگی.

بنابراین، اینکه صرفا اشاره شود در یک شهرستان 7 مرکز قرآنی و 5 مسجد و 3 کتابخانه و سالن مطالعه، در یکسال اخیر احداث شده است، نشانه پیشرفت در فرهنگ ملی و دینی نیست؛ بلکه بهره وری از این مراکز در توجه به دیگر سلایق و نیازهای فرهنگی مردم، بطور مثال بوسیله راه اندازی کلاس هایی همچون: انیمیشن، وبلاگ نویسی، روزنامه نگاری الکترونیک، رمان نویسی و غیره،  می تواند به بالندگی فرهنگی با توجه به تولید فرهنگی افراد بیانجامد.

ولی معظم فقیه با توجه به درایت و رهبری خویش کلید مهمی را در عرصه هدایت فرهنگی سیاست های دولت خاطر نشان کردند که ان شاء الله با دقت دولت محترم، عرصه سیاست گذاری فرهنگی تغییر یافته و شاهد بالندگی بیش از پیش فرهنگی ملی و دینی ایران اسلامی در دنیا باشیم.


89/6/13::: 4:4 ع
نظر()