چرخه اقتصاد لیبرال براساس تولید و بهره وری است. تولید، در کنار توزیع و مصرف ممکن می شود و اگر مصرف کم شود تولید کم خواهد شد و بنابراین چرخه اقتصاد لیبرال کم رونق می شود بنابراین از رسانه ها و سیستم تبلیغات در جهت مصرف گرایی جامعه استفاده می شود.[1]
همانطور که می دانید جامعه غربی در دانش تبلیغات بازرگانی و تولید انبوه پیشتاز است و نه تنها برای جهان سوم مصرف گرایی را تبلیغ می کند بلکه جامعه خودش در مصرف گرایی غوطه ور است. البته تصویری که برای ما از جامعه غرب وجود دارد عدم مصرف زدگی، اقتصادی فکر کردن و تعادل در مصرف است، خصوصا وقتی به شکل خرید و مصرف انرژی در این کشورها توجه می کنیم این ادعا تقویت می شود. هرچند مردم فرنگ حساب شده خرج می کنند و به خوشی های دنیایی مشغول اند، اما سوال اصلی اینجاست که اساسا چرا یک شخص پول دار در جامعه ثروت محور، مصرف زده نباشد؟ در ذیل به نمونه هایی اشاره می شود که قضاوت در مورد مصرف زدگی یا عدم مصرف گرایی غربیها را بر ما اثبات می کند:
1) اپل مارک معروفی در لوازم کامپیوتری است که هر ساله گوشی جدیدی از تلفن همراهش با نرم افزارهای مخصوص خود را روانه بازار می کند. مردم اروپا و آمریکا با اینکه سال گذشته نسخه قبلی این گوشی را خریداری کرده اند در روز عرضه شدن نسخه جدید از دو روز قبل در صف های طولانی منتظر می مانند. بطوریکه دختری 17 ساله نوبت اول خود را برای خرید گوشی اپل حدود هزار دلار فروخت!!!
2) تبلیغات گسترده ای در غرب برای تعویض لوازم خانه بصورت هرساله وجود دارد که با اقساط بلند مدت اینکار انجام می شود بطوریکه شاید ماهی 20 دلار خرج تعویض مبلمان خانه باشد. در برخورد با یکی از اساتید خارجی دانشگاه محل تحصیلم متوجه شدم که وی به ماه های میلادی تقاضای حقوق کرده زیرا اقساط چنین خریدهایی بطور خودکار از حساب هایش کم می شود.
3) یکی از فخر فروشی های سرمایه داران و ثروت مندان غربی بیکدیگر، برخورداری از قصرهای مجلل و بزرگ در نقاط مختلف دنیاست. و مردم مغرب زمین در آرزوهایشان زندگی در این کاخ ها و جزیره ها را در سر می پرورانند. منطقه ای در غرب کانادا به نام هزار جزیره وجود دارد که ظاهران حدود هزار جزیره برای ثروتمندان مختلف دنیاست. بازیگران سینمای هالیوود از این زمینه از شهرت بسیاری برخوردارند. اغلب آنان علاوه بر بهره مندی از خانه های مجلل، صاحب یک یا چند جزیره خصوصی هم هستند.[2]
جانی دپ و جزیره اش در باهاماس
مل گیپسون و جزیره اش در فیجی
لئوناردو دیکاپریو و جزیره اش در بلیز
5) توجهی به این عکس ها که مقدار تغذیه نسبت به تعداد اعضای خانواده در هفته را نشان می دهد داشته باشید.
GERMANY:
The Melander family of Bargteheide - 2 adults, 2 teenagers
Food expenditure for one week: 375.39 Euros or $500.07
------------ --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- ---------
UNITED STATES:
The Revis family of North Carolina - 2 adults, 2 teenagers
Food expenditure for one week: $341.98
------------ --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- ---------
BHUTAN:
The Namgay family of Shingkhey Village - 7 adults, 6 kids
Food expenditure for one week: 224.93 ngultrum or $5.03
5) خرید برخی کالاهای فرهنگی همچون تابلوهای نقاشی، کتیبه ها، و آثار باستانی با قیمت های گزاف اساسا در مغرب زمین رخ می دهد. داشتن این نوع وسایل یک ژست پول داری است که معمولا در وسایل خانه اشرافی ها دیده می شود. به عنوان مثال در سال 2006 روزنامه نیویورک تایمز از فروش گران ترین تابلوی نقاشی جهان اثر جکسون پولاک آمریکایی، ، به قیمت 140 میلیون دلار خبر داد[3]. نام خریدار این اثر، بنا به مصالحی هرگز فاش نشد.
[1]- Rohit Varman, Ram Manohar Vikas, Media, Rising Consumer Culture and the Working Class, <http://www.mngt.waikato.ac.nz/ejrot/cmsconference/2005/abstracts/criticalmarketing/Varman.pdf >
[2]- http://toptens.in/2011/01/20/top-ten-private-islands-owned-by-famous-celebrities/
[3]- www.nytimes.com/2006/11/02/arts/design/02drip.html
